Czy istnieje możliwość wyjścia z impasu iluzorycznej demokracji ?!

Nil volenti difficile est

        Czy istnieje możliwość wyjścia z impasu                             iluzorycznej demokracji ?!

W dzisiejszym społeczeństwie widoczne słabości demokratycznych instytucji, nierówność społeczna, dozwolone interpretacje demokracji sprzyjają rozwojowi radykalizmu, korupcji, przestępczości, terroryzmu, różnym formom przemocy, które ze swej natury stanowią niby odpowiedź na demonstrowaną przez “quasi – demokratyczny” system władzy publicznej niezdolność na niezgodność relacji społecznych z wymaganiami obiektywnej rzeczywistości (patrz artykuł “Demokrātijas pilnveidošanas iespēja” (Możliwość doskonalenia demokracji).

http://ceihners.blogspot.com/=ww.blogger.com).

   W każdym z nas żyje zrozumienie prawdy, w każdy z nas mieszka pragnienie sprawiedliwości, szukając sensu życia, podążając do celu, który wynika i jest oparty na zbiorczości naszych wartości (wybranych, wychowanych, zapożyczonych) ustawione jako motywacyjnej podstawie do działania. Jeśli społeczeństwo łączą wspólne ideały, mobilizujące pomysły, w państwie zostały stworzone i istnieją warunki niezbędne do urzeczywistnienia przemyślanego zrozumienia sprawiedliwości to społeczeństwo ewoluuje w ramach praworządności, rozwija się drogą spokoju. Ale, podczas istnienia narzuconych przez władzę ograniczeń, barier, kwitnie gwałtowna walka wobec nich, wobec zespołów państwowych instytucji, dyktowanym zasadom, wobec autorytarnych ograniczeń życzeń i woli narodu.

Życie każdego człowieka, jako osobnika społecznego jest bezpośrednio zależne od dominujących w odpowiednim socjum wartości, norm moralnych pożywce społeczną, humanitarnej treści rozpowszechnionego wzoru zachowań i odpowiedniego zestaw motywów działania, od stymulującej siły głoszonych ideałów miłości do ludzkości, od altruistycznego spełnienia przedstawionych pomysłów. Tak długo, jak nadal pozostaniemy pochłonięci w swojej codziennej zaściankowości, zajęci w walce o przetrwanie, społecznie leniwi, apatycznymi konformistami, którzy bezkrytycznie ufają rządzącej propagandzie, ślepo poddają się manipulacjom, akceptując narzucony na siebie na różne sposoby ksenofobiczny, agresywny charakter wizji świata – nawet nie próbując znaleźć i zrozumieć przyczyny zdarzeń, zobaczyć meritum, – będzie kontynuować się intensywna erozja fundamentów społeczeństwa, dla nas wszystkich rzeczywistym stanie się zagrożenie przyszłości.

W sytuacji, w której władza i podmioty publiczne generują i narzucają ludziom stereotypy, pseudowartości i uprzedzenia opracowane przez technologów politycznych, ludzie tracą człowieczeństwo: świadomość, że wszyscy stanowimy spójną całość – Ludzkość. W takich okolicznościach jest propagowana jednostronnie poprawna wizja świata, wynikający z niej brak tolerancji i agresja, kiedy ludzie – w interesach osób będących u dźwigni władzy, – są konfrontowani ze sobą, są one wykorzystywani jako narzędzie do osiągnięcia celów przez egoistycznych i cynicznych ludzi władzy. Stają się one służalczymi pomagierami, chciwymi urzędnikami, którzy są najbardziej zainteresowani i zmotywowani zdobyciem bogactwa za wszelką cenę, a nie ich misja i obowiązek w możliwie najszerszym zakresie zapewnienie interesów ludności. Bez reformowania obecnego systemu władzy, będzie ona nadal degenerować się, gnić, aby w krytycznym momencie rozpaść się – na nieszczęścia całego narodu i przy akompaniamencie masowych ludzkich tragedii.

Zagłębiając się w otaczające wydarzenia, niestety dochodzi się do wniosku, że wiele razy, zalecane przez państwo osiągnięcia, wzrost gospodarczy nie jest zasługą władzy, ale wyraz wyników twórczego potencjału narodu, które często zostają osiągane, pomimo niesprzyjającego otoczenia i często woluntarnym, niekompetentnym decyzjom rządzącej elity, działaniom dyktowanym jej samolubnymi interesami. Więc jakie byłyby nasze osiągnięcia, jeśli ludzie mieliby stworzone niezbędne warunki dla innowacji, przedsiębiorczości, zagwarantowany nieograniczony, ale odpowiedzialny, prawdziwy przejaw wolności! (patrz artykuł “Vai kādreiz dzīvosim laimīgā valstī? [Czy kiedykolwiek będziemy żyć w szczęśliwym państwie?]: www.blogger.com).

   W celu ograniczenia i wyeliminowania istnienia środowiska tych negacji, autor zachęca do korzystania z paszportu tożsamości społecznej (PTI): patrz artykuł “Būt Cilvēkam: izpratne, iespējas, izvēle” [Być człowiekiem: rozumienie, możliwości, wybór]: www.blogger.com. Na skutek tego uległaby zmianie motywacja działania ludzi, a przede wszystkim przedstawicieli władzy publicznej, poprzez stworzenie niezbędnych przesłanek do demokratycznego postępu w postaci bezpośredniego zarządzania przez naród (patrz artykuł “Alternatīva valsts attīstības vīzija” [Wizja alternatywnego rozwoju państwa]: www.blogger.com).

   Dostrzec, zrozumieć ideę PTS, ocenić jego aktualność, wagę, należy dotrzeć do świadomości społecznej o jej niezbędności, do uznania przez każdą osobę o jego skuteczności w rozstrzyganiu pilnych problemów w społeczeństwie (patrz artykuł “Par reālpolitikas attīrīšanās iespējām” [O możliwości oczyszczania się realnej polityki]. www.blogger.com). Inaczej, to jest oczywiste, co konieczne dla każdego z nas, przez niezrozumienie zastanie odepchnięte, zignorowane, nie zaakceptowane, zamienione się tabu, ponieważ interesy zachowania swojego statusu społecznego są znacznie silniejsze niż możliwe, ale również nieuświadomione, niedostrzeżone i nieocenione przyszłe korzyści.

  Kierując ze swoim egoistycznym, krótkoterminowym punktem widzenia, zostają niszczone przeszłościowe perspektywy życiowe, nie zdając sprawy, że PTS stanowi skuteczne, wpływowe narzędzie, żeby:

Ø w prawnie właściwy sposób omówić i opracować prawnie wiążące rozwiązania zbierania – wykorzystania danych o prywatnym charakterze, które zapewniłyby możliwość dla każdego członka społeczeństwa, każdemu indywidualnie kontrolować kto, w jakim celu, w czyim imieniu i interesie, dlaczego gromadzi, przetwarza jego dane osobowe (patrz artykuł “Par sociālās identitātes pases mērķfunkciju” [O docelowej funkcji paszport tożsamości społecznej]: www.blogger.com);

Ø uzyskać obiektywną charakterystykę osoby reprezentującej interesy narodu, która zapewnia prawdziwe przedstawienie o podstawowych wartościach motywacji jego działania, jego cechach charakteru, widnokręgu i potencjale;

Ø dać możliwość każdej osobowości udowodnić siebie jako istotę społeczną, która jest zdolna i może odgrywać aktywną rolę w publicznym samorządności, wspierając transformację władzy państwowej w władzę narodową;

Ø ustanowić skuteczną zwrotną więź między wyborcami a wybranymi przedstawicielami ludu, zapewniając w ten sposób systematyczne i ciągły prowadzenie monitoringu i kontrolę delegowanych przedstawicieli narodu, a tym samym osiągając prawdziwą spójność słów i czynów;

Ø zapobiec obecnie powszechnie uprawianej, bezmyślnej i perwersyjnie prowokacyjne praktyce, wszędzie poszukiwać i dopatrywać się zewnętrzne zło, nie chcąc samokrytycznie ocenić swoje działania, podjęte decyzje i ich konsekwencje;

Ø nauczyć spojrzeć w głąb siebie przez lustro społeczeństwa, zdając sobie sprawę, że wszelkie korzenie i przyczyny problemów społecznych należy zaczynać się od własnej oceny samokrytycznej, że rozwiązanie problemu zależy od osobistego aktywnego zachowania;

Ø postrzegać nierozerwalne powiązanie, współzależność wspólnych interesów społeczeństwa i osobistych interesów, w taki sposób przyczyniając się do solidarności, ograniczając tym samym wyraz egoizmu i stymulując socjalizację osobnika, odblokowując niewyczerpane możliwości ludzkiej współpracy (patrz artykuł “Kooperatīvās kustības varenais potenciāls” [Potężny potencjał ruchu spółdzielczości]. www.blogger.com);

Ø zidentyfikować subiektywną prawdę i względność sprawiedliwości, warunkowość, niepełność każdego członka społeczeństwa, pobudzając w ten sposób do konstruktywnego dialogu odnośnie innego widzenia, konsolidacji opinii, zbliżenia przeciwstawnego stanowiska w imieniu wspólnych wartości i interesów, w efekcie istotnie zmniejszając ryzyko konfliktów i eliminując agresywne metody ich rozwiązywania;

Ø zachować to, co dali nam rodzice, co osiągnęliśmy sami, zarobiliśmy, zaoszczędziliśmy, czyli osiągniętą przez każdego z nas pozycję życiową, nie pozwalając dojścia do władzy społecznie niebezpiecznym ludziom, którzy w imieniu motywów podyktowanych własną żądzę władzy, oportunistycznych ambicji, obsesją, ignorancją, ograniczonym światopoglądem, są gotowi poświęcić życie współobywateli, zniszczyć osobowość człowieka, doprowadzając ludzi do poziomu życia istot, instynktów egzystencji, zamieniając ich w posłuszne istoty, subiekt do manipulowania;

Ø zapobiec nawrotom błędów na skalę krajową i ignorowania historycznych doświadczeń w procesie podjęcia geopolitycznych decyzji;

Ø wzmocnić system wartości oparty na humanizmie, w ten sposób inicjując harmonizację motywów ludzkich działań w interesie ogółu społeczeństwa;

Ø uaktywnić skłonność jednostki do oczyszczanie się ze zła, czyli niekorzystnych, niepożądanych, antyspołecznych cech jego osobowości, stając na drodze duchowego postępu;

Ø powielić Miłość, wzajemny szacunek i solidarność, wskazując punkty orientacyjne, jak to osiągnąć (patrz artykuł “Sirds aicinājums” [Powołanie serca]. www.blogger.com);

Ø zapewnić dynamiczną równowagę pomiędzy samowyrażaniem wolności przez członków społeczeństwa w odpowiadającą interesom publicznym demokratyczną kontrolę (samokontrolę) ich zachowania;

Ø wzmocnić moralność, tworząc równowagę między materialnym i duchowym, między zdrowym rozsądkiem a emocjami, między egoizmem i altruizmem, między egoizmem i empatią, filantropią;

Ø zachęcić w imieniu humanizmu społecznie aktywnych członków społeczeństwa do wspólnego organizowania się w celu urzeczywistnienia swej duchowej tożsamości, swojego potencjału w interesie ogólnym (patrz artykuł “Atmodināt Cilvēcību” [Obudzić ludzkość]. www.blogger.com);

Ø zachęcić ludzi, by stali się krytycznie rozsądnymi użytkownikami dostępnych informacji, w ten sposób eliminując przesąd, stereotypowe myślenie i nawrót postrzeganie, który paraliżuje wzajemne zrozumienia ludzi, utrudniając postrzegania rzeczywistości w całej jej różnorodności, ignoruje oczywiste fakty nie pozwala na usłyszenie z zrozumieniem, aby, dostrzec argumenty, przez to niwecząc logikę i inteligencję, prowadząc do społecznie szkodliwego, irracjonalnego działania (patrz artykuł “Patiesības nošķiršana no meliem: mūsdienu iespējas” [Oddzielenie prawdy od kłamstwa: współczesne możliwości]. www.blogger.com);

Ø żyć harmonicznym życiem, założonym na humanitarnych relacjach i opartym na wzajemnym zaufaniu, szczerości, uczciwości i życzliwości, mobilizując potencjał narodu do stworzenia godnych warunków ludzkiego życia;

Ø skutecznie stymulować nabycie wiedzy sprzyjającej wzrostowi osobowości, aby w pełni ujawnić osobistych zdolności i talenty każdej osoby, a stąd zanikowi środowiska pożywiającego ludzką ignorancję i obsesję;

Ø pomagać wykrywać, harmonizować potencjał wzrostu osobistego każdej młodej osoby, celowo transformując i rozsądnie reformując istniejący system edukacji;

Ø optymalizując praktyczne wdrożenie gwarantowanego dochodu podstawowego, korzystania z niego w celu zmniejszenia różnic i nierówności społecznych, do harmonizacji wspólnych interesów społeczeństwa i poszczególnych interesów każdego jej członka (patrz artykuł “Kā nodrošināt Cilvēka cienīgu dzīvi” [Jak zapewnić godne Ludzkie życie]. www.blogger.com);

Ø Człowiek ostatecznie uświadomił swoją najgłębszą naturę: jak najpełniej, naprawdę poznał siebie i otaczający jego świat, tak żeby w swojej działalności kierował się i opierał się na tej wiedzy, realizację swoją misję życiową, stając się godnym pomocnikiem i współtowarzyszem Boga.

   Mimo tego, większość ludzi za pomocą nie przebijanego egoizmu, wulgarnego cynizmu lub zafascynowani banalną zaściankowością, przykrywając się domyślnym naruszeniem prywatności, starają uwolnić się od osobiście raczej ryzykownego, w wielu aspektach nieprzyjemnego aktu samozbadania i rozeznania swojego oblicza moralnego. Starając się ignorować tę pilną społeczną potrzebę i wymóg, w wyniku powstaje efekt bumerangu – zostają zahamowane własne postępy, unikając tragedii współobywateli.

Jest to więc, jedną z przyczyn obecnych trudności, podczas której realna polityka jest kształtowana przez ludzi z uprzedzeniami i chorobami moralnymi swojego czasu i swojej grupy społecznej. Dlatego cechy charakteru przywódców politycznych, ich światopogląd często odgrywa większą rolę w rozwoju kraju, niż ich umiejętności zawodowe. Nie zdając z tego sprawy, politycy oszukują samych siebie, a tym samym ich elektorat, doprowadzając masy ludowe – świadomie lub nieświadomie, zbiorowego szału, niszcząc zdrowy rozsądek, ograniczając przejawy wolności indywidualnej, siejąc ziarno profanacji, podsycając w ludziach prymitywne, niecne instynkty.

   Niestety, taka sytuacja nie ulegnie poprawie, tak długo, jak długo większość ludzi będzie zmuszona poświęcić wszystkie swoje siły w walce o byt, czyli na zaspokojenie ich podstawowych potrzeb. Poziom ich duchowych potrzeb pozostaje dość niski, a własna samoświadomość pozostanie w prymitywnej formie, w taki sposób ograniczając przejaw osobistych możliwości i wolności, nie pozwalając prawdziwie potwierdzić i wyrazić swoją ludzką naturę.

   W tych okolicznościach, dominujące w społeczeństwie przedstawienie o politycznej odpowiedzialności, uczciwości i sumieniu pozostaną skostniałymi – brudną, skorumpowaną politykę nadal będziemy uważali jako zrozumiałą i uzasadnioną, ponieważ często we własnym postrzeganiu nie jesteśmy dużo lepsi. Będą kontynuowane próby przepisania historii, fałszując ją zgodnie z koniunkturą polityczną, w celu usprawiedliwienia ludziom rzekomej demokracji, upiększenia autorytaryzmu, dla stworzenia i utrzymania wizerunku wroga, a zatem usprawiedliwienia swoich błędów, aby w jakiś sposób zakamuflować urzeczywistnianą politykę antyspołeczną. W konsekwencji, wiele z nich będzie nadal cierpieć na amnezję pamięci o cierpieniach rodziców i dziadków, pozostając ślepymi i głuchymi wobec wymogów przyszłości, nieczułymi na ból innym osób.

   Jeśli wszyscy chcemy żyć w dobrobycie, lub z tego powodu powinniśmy wojować, zachowywać się agresywnie, angażować w awantury, kłamać, intrygować? Nieporównywalnie bardziej skutecznym i humanitarnym jest znalezienie w społeczeństwie wewnętrznego potencjału, mobilizacja zasobów we własny państwie, promowanie i rozwijanie ludzkiej kreatywności, wyrażanie siebie, człowieczeństwa! Są zatem, to autentyczne interesy narodowe każdego kraju, ale nie oferowane przez instytucje władzy, narzucone narodowi interpretacje.

Można nadal żyć (istnieć) jak przedtem! Ale oznacza to:

² bierną zgodę większej części społeczeństwa, niedołężne i ślepe dostosowanie się do istniejącej twardej rzeczywistości, negacji społecznych, w taki sposób zadowalając się do dalszego kruszenia podstawy swojego życia, degradacją wartości moralnych, bezkarnością politycznej elity i ignorancji interesów narodu, pogłębianiem się konfliktu społecznego w postaci prowokacyjnej, a wręcz otwartej agresji – w wyniku wszystkiego niszcząc ludzkie relacje, nasze plany na przyszłość i perspektywę na lepsze życie;

² pogodzenie się z osiągniętym status quo, błędnie przypuszczając, że jest możliwe zachowanie swojego statusu społecznego, zapewnienie przyszłości swoim dzieciom, mimo, nierzadko niekompetentnej, nieudolnej, błędnej i niewłaściwej interesom narodu polityki prowadzonej przez przedstawicieli władzy;

² nadal kontynuować desperacką walkę ze społecznie negatywnymi skutkami, w której bierze udział wielu patriotycznie nastawionych, na filantropię zorientowanych osób, jak i reprezentujące ideały humanitarne i charytatywne organizacje pozarządowe. W taki sposób zostaje zmniejszone napięcie w społeczeństwie, aktywnie pomagając strukturom władzy państwowej o małych możliwościach do rozwiązywania trudnych problemów społecznych w ich miejsce. Chociaż, tak naprawdę stanowi to realną pomoc dla wielu cierpiących, ale niestety, w rzeczywistości takie poparcie społeczne dla instytucji państwowych jest i pozostanie jako daremna próba napełnienia bezdennej beczki wodą, ponieważ w ten sposób nie jest możliwym i nie mogą zostać wyeliminowane przyczyn istnienia negacji społecznych.

    Czy to naprawdę tak trudno dostrzec, że wdrożenie PTS może stać się najważniejszą inwestycją do najcenniejszego kapitału – Człowieka! Co jest niezbędne jeszcze, aby zrozumieć, że obecne proponowane rozwiązanie problemów z użyciem PTS zapewni każdemu członkowi społeczeństwa gwarancją jego życiowej stabilność, możliwość do zachowania bezpiecznej perspektywy na przyszłość, uniemożliwiając zrujnowanie ludzkiego życia, z powodu autorytarnego działania ambitnych, rozpieszczonych przez władzę i przez społeczeństwo słabo kontrolowanych mężów stanu. Ludzie stają się kukiełkami, zabawkami w rękach żądnych władzy przywódców, jak to już doświadczyły i przeżył poprzednie generacje. Czym jesteśmy obecnie lepsi?

Czy dzisiejsza sytuacja – przy akompaniamencie wojskowych bębnów – nie staje się podobną do wcześniej doświadczonej? Czy naprawdę musimy pogodzić się z tym, istnieć nadal, ślepo maszerować na smyczy amoralnych polityków do nieszczęścia, do nowych okropności wojny? Jest to straszne, że dziś jest wciąż mamy tak dużo agresywnych polityków, którzy swoją awanturniczą działalnością nadal nagniatają międzynarodowe napięcie, a także osoby o wąskich horyzontach, którzy mogą beznamiętnie rozprawiać o prawdopodobieństwie nowej wojny światowej, wydawałoby się, nawet nie rozumiejąc, że to prowadzi do ich własnego zniszczenie oraz zniszczenie całej cywilizacji. Tego nie wolno dopuścić!

  Pomysł PTS pozostanie w subiektywnym statusie, tak długo, jak będzie to rozpoznawane przez oddzielne osoby. Ale, jak tylko pojawi się społeczne zapotrzebowanie (które obiektywnie już istnieje, ale subiektywnie jest ignorowane), zostaje ona przyjęta i kierowana przez zorganizowaną grupę ludzi, w jej uzupełnienie i wdrażanie angażuje się wielu interesariuszy, nabywa ona charakter obiektywny, stając się motywem przewodnim ukierunkowanego działania ludzi, bodźcem i gwarantem postępu społecznego.

Z punktu widzenia społeczeństwa, jest bardzo niebezpiecznym przeciągnięcie realizacji inicjatywy PTS, ponieważ tego typu inicjatywa mogą zostać przechwycona i wdrożona w interesie dyktatorskich przywódców i autorytarnych reżimów (np. w Czeczenii już próbuje się tego dokonać za wsparciem i akceptacją Ramzana Kadyrowa: patrz. https://lenta.ru/news/2016/02/18/passport/).

Realizacja inicjatywy analogicznej do PTS poza kontrolą demokratycznego społeczeństwa, jest zagrożone praktycznym wcieleniem orwellowskiej wizji, zamieniając ludzi w posłuszne kukiełki, bezwolnych manipulowanych istot. W celu zapobieżenia takiemu przerażającemu scenariuszowi, należy działać teraz i niezwłocznie, ponieważ w warunkach autorytarnych rządów, jest możliwa bardzo szybka realizacja inicjatywy podobne do PTS, z pominięciem lub zignorowaniem demokratycznych procedur. Jeśli PTS trafi do rąk dyktatorskich przywódców, natychmiast zostanie przekształcony w swego rodzaju społeczną bombę jądrową, która niszczy fundamenty demokracji. W wtedy na ruinach demokracji zostanie zbudowane państwo orwellowskiego typu. Czy chcemy naprawdę spodziewać się takiej przyszłości?!

Kontynuując biernie patrzeć i kontemplować, prowadzić puste rozprawy o tym, co dzieje się wokół, nie zdając sobie sprawy, że jesteśmy na rozdrożu historycznym, aktywnie nie stawiając się w celu zachowania swojej ludzkości, ryzykujemy zniszczenia każdej demokracji, nieodwracalnie trafiając w bezwarunkowe poddaństwo elity uzurpującej państwową władzę.

11. 02. 2016 r.                                               Ervins Ceihners, Dr. oec